dilluns, de febrer 06, 2012

'Viaje organizado' al corazón del Nepal


Me gustó más 'También la lluvia' (2010). Para mí, ‘Katmandú, un espejo en el cielo’, es una película más. Icíar Bollaín sigue con su cine social y de denuncia, pero esta vez no me ha convencido. Todo es demasiado frío. En ningún momento pude conectar del todo con los protagonistas. Los seguí desde fuera, como un turista en una excursión organizada. Disfrutas de las vistas del Nepal, de Verónica Echegui... y ya está.

Echegui es una actriz con un gran futuro por delante. No sólo es una mujer guapa, que lo es. También posee una mirada y una sonrisa que, hoy por hoy, casi no tienen competencia en el cine español. Le dio la oportunidad de su vida Bigas Luna, en ‘Yo soy la Juani’ (2006) y, desde entonces, ya ha hecho doce películas. La última es ‘The cold light of day’, dirigida por Mabrouk El Mechri ('JCVD', 2008). Comparte cartel con dos de los grandes: Bruce Willis y Sigourney Weaver. Ahí es nada.

En la película de Bollaín, Verónica da vida a Laia, una joven maestra catalana que se traslada a Katmandú para trabajar en una escuela. La historia tendría que parecer más o menos creíble; todavía más si tenemos en cuenta que está inspirada en las peripecias reales de Victoria Subirana, conocida popularmente como Vicky Sherpa. Si digo la verdad, a mí no me ha parecido demasiado verosímil. Lo he encontrado todo demasiado obvio y almibarado.

Laia se desplaza de Barcelona a Katmandú para dar clase a niños y niñas necesitados. Pero no tiene suficiente y pretende crear su propia escuela. Lo hace con el objetivo de alfabetizar a alumnos todavía más pobres. La mayoría nunca se había planteado pasar por las aulas. Sus dos únicos puntos de apoyo son Tsering (con quien acuerda un matrimonio de conveniencia cuando las cosas se ponen feas) y Sharmila, una profesora nepalí que, poco a poco, se convierte en su mano derecha. En Katmandú, la corrupción y la dependencia de la religión lo marcan casi todo.

Ya sé que lo he dicho antes, pero vuelvo a repetirlo: 'Katmandú' no es una mala película, pero esperaba más. Se deja ver y tiene un mensaje positivo, que siempre se agradece.

‘MONEYBALL: ROMPIENDO LAS REGLAS’

Pongamos que Leo Messi le asegura 60 goles por temporada al Barça. Pongamos que Messi se marcha del club azulgrana porque no pueden pagarle. Pongamos que Sandro Rosell no tiene cash suficiente para reemplazarlo por un goleador de sus características... si es que existe. Llegado este momento, quizás la solución pase por fichar a tres delanteros que marquen 20 goles al año. 20 + 20 + 20 = 60. Problema resuelto.

Trasladado al beisbol, esto es lo que le pasa a Billy Beane, exestrella y ahora director general de los Oakland Athletics. Después de perder a sus mejores jugadores por motivos económicos, lo primero que hace Beane (interpretado por un correcto Brad Pitt) es fichar a un ‘genio’ de las estadísticas. Personalmente, creo que las estadísticas están para romperlas, pero Peter Brand, interpretado por un gran Jonah Hill (‘Todo sobre mi desmadre’, 2010), acaba demostrando que no. ¿Estuvo de suerte? Pues no lo sé, pero la película está basada en hechos reales.

El planteamiento de Beane y Brand choca frontalmente con las estructuras del club, con el entrenador del equipo a la cabeza. Le da vida Phillip Seymour Hoffman. Se trata de uno de mis actores preferidos, pero en esta película no brilla demasiado. ‘Moneyball’ aspira a seis Oscar, incluyendo los de Mejor Película, Mejor Guión Adaptado, Mejor Actor Principal (Pitt) y Mejor Actor de Reparto (Hill). En los Globos de Oro se marchó de vacío. Película ciento por ciento americana, con un buen guión, de la que puede prescindir cualquier persona que no sea aficionada al beisbol.

'EL TEMOR DE UN HOMBRE SABIO'

Ya he acabado ‘El temor de un hombre sabio’, segunda parte de la trilogía escrita por el norteamericano Patrick Rothfuss. Tiene 1196 páginas, está editada por Plaza Janés y es igual de adictiva que la primera. El protagonista de esta novela fantástica continua siendo Kvothe, que está contando su agitada vida a un cronista. Esta segunda parte empieza como si fuera un capítulo más de la primera, a la que no hace referencias. Continúa la acción, sin más.

En este segundo libro, Kvothe continúa enfrentándose a su pobreza, a los profesores de la Universidad y a Ambrose, su enemigo de cabecera. Denna, que aparece y desaparece de su vida sin avisar, sigue siendo uno sus únicos puntos de apoyo. En ‘El temor de un hombre sabio’ también tiene muchísimo peso Therpe, el noble que intenta encontrar un mecenas para Kvothe; y Felurian, una especie de hada enigmática considerada la mujer más bella del mundo. Es imposible escapar de ella sin volverse loco.

Una buena parte del libro se desarrolla en un pueblo de mercenarios que practica un 'arte marcial' llamado Ketan. Sus habitantes, solitarios y muy precavidos, se dejan guiar por un 'Dios interior' que responde al nombre de Lethani. Es muy difícil de definir. Ya tengo ganas que salga a la venta la tercera parte de esta apasionante trilogía, llena de aventuras y muy bien escrita. Kvothe es un hombre fuerte, inteligente y también un tanto altivo. Mientras leía marqué este párrafo, a modo de ejemplo:

"En su Teofonía, Teccam habla de los secretos y los llama 'tesoros dolorosos de la mente'. Explica que lo que la mayoría de la gente considera secretos no lo son en realidad. Los misterios, por ejemplo, no son secretos. Tampoco lo son los hechos poco conocidos ni las verdades olvidadas. Un secreto, explica Teccam, es un conocimiento cierto activamente ocultado".

Twitter: @Jordi_Sanuy

Buena semana a todas y a todos.

34 comentaris:

Anònim ha dit...

Katmandú ni está bien ni está mal. Está. Moneyball no la veré. Hasta otra.

Sandra Mantas ha dit...

Pues aún no he podido ver "Moneyball" aunque se ve 100% americana como dices. La veré sin demasiadas expectativas. En cuanto a Bollaín, a mí ya me pareció que en la segunda parte de "también la lluvia" se perdía y dado que de esta solo leo medicridades, la dejaré pasar. Un abrazo.

Camy ha dit...

Veré, no obstante Katmandú. No veré Moneyball, que en un principio no entendía nada de lo de Messi. He visto The Artist, realmente coincidimos en gustos cinematográficos, casi siempre. La historia y los actores, sobretodo los actores y la sonrisa, sí la sonrisa de ella, que tú, destacabas...
Me he reído con Four lions. ¿la conoces?
Buena semana para ti.Un beso

Alvaro ha dit...

Lo has explicado genial con el ejemplo de Messi, la verdad es que de otra forma se hace difícil. A mí la peli me gustó más que a ti, es verdad que es cien por cien yankilandia, pero no hace falta saber mucho de beisbol para disfrutarla. Tiene una bonita canción y el personaje bien interpretado por Pitt es complejo, no es la mejor peli del mundo pero yo disfruté viéndola.
A mí me gustó mucho También la lluvia, aunque coincido con Marcos en que al final derrapa. Pensaba que este katmandú seguiría la senda pero ya veo que no.
Saludos

Cristina ha dit...

Ayer fui a ver Moneyball y me gustó, aunque todavía la estoy pensando. El pasado del protagonista, ¿cómo le afecta en sus superticiones? ¿Y la hija? en fin... no es una peli tonta, para nada.

Per cert esperava un post de Granollers? Vas acabar? Et va agradar l'ambient? Vaig veure molta gent que portava les samarretes contra el càncer.

kweilan ha dit...

Jo aniré a veure les dos. Una perquè Nepal és un país que m'encanta i l'altra perquè el que m'encanta és Brad Pitt. Bona setmana!

mar ha dit...

Aquesta vegada no m'apunto res del què has vist i llegit, no em crida l'atenció i tinc tantes coses acumulades per fer, llegir, veure i escoltar que més val no afegir-ne més.

Et deixo, això sí, un petó!
Fins aviat!

Manderly ha dit...

Moneyball se ha dejado un poco indiferente. Es intesante conocer la historia ya que parece que las estadísticas son más importantes de lo que pensamos y que se pueden aplicar en las situaciones más inesperadas.
He leído 'El nombre del viento' y no me ha gustado así que no leeré esta segunda parte.
Saludos.

ricard ha dit...

La de "Moneyball" la va veure el meu nano i va dir que no li havia agradat. No hi tinc gaire interès, tot i que La Vanguardia la deixava bé; amb les pel·lícules de bèisbol tinc un problema: no entenc aquest esport, no entenc com funciona, no entenc res.

No em desagraden les pel·lícules de la Iciar Bollaín, però estan massa marcades per la seva visió del món, de vegades una mica simplista.

Resumint: Potser me les guardo per veure-les a la tele. Una abraçada.

rits ha dit...

Katmandú no crec ni que li agradi massa a la pròpia Íciar Bollaín. Ja me n'havien parlat no gaire bé i la teva crítica tb ho ratifica.

Pel què fa a Moneyball he de confessar que no sabia de què anava i només pel fet de les nominacions i de L'HOME, pensava que podia estar bé. Potser ho deixi córrere tb. Tot i que no veure una peli de L'HOME és una mica dur, hehehe....

Joana ha dit...

Tambien la lluvia em va agradar molt. Esperava que aquesta sobre la mestra de Vic fos igual d'interessant però pel que dius em sembla que em quedo amb la imatge que recordo d'ella quan anava i venis del Nepal a Vic i a l'inrevés,
gràcies per avisar-nos!!!

CDS ha dit...

Tengo muchas ganas de ver Katmandu y a Veronica. Un abrazote.

lisebe ha dit...

Jordi fui a ver Moneyball y me gustó, ver a Brad Pitt en otro registro como actor también. Kadmandú no me llama la atención la verdad.

Y el último libro que he leido es Caligrafía de los sueños de Juan Marsé y me ha gustado mucho. Y tomo nota de "El temor de un hombre sabio".

Feliç setmana.

Petonets.

TRoyaNa ha dit...

Jordi,
me da un poco de pena que Iciar Bollaín haya desaprovechado la ocasión de hacer una gran película.A mí la actiz principal me gustó mucho en "Yo soy la Juani" de Bigas Luna.No sé si le daré una oportunidad,me has dejado un poco "plof" ;)
Bsts

tetealca ha dit...

Según parece no ha sido una buena semana cinematográficamente hablando. Bueno, llegaran otras mejores.
Un abrazo.

U-topia ha dit...

Me gusta Icíar Bollaín pero no sé si iré despues de leerte. La otra me da pereza bufff... Y la novela no sé si me atrae.

Gracias por la información que va muy bien para decidir ante tanta oferta.

Un abrazo!!

Belén ha dit...

Bueno, la de Brad Pitt no creo que la vea, aunque no suelo ir mucho al cine últimamente...

Besicos

El porquet ha dit...

Doncs amb les pelis m'has deixat una mica fred. Ja no em motivaven massa i crec que ja m'has convençut totalment!

DANI ha dit...

Pero Jordi, tu cuantas pelis veus al mes?? Diuen que el cinema està en crisis, però si tu deixessis d'anar tancarien la meitat de sales :)))

Una abraçada enorme

Anònim ha dit...

Mira que soc d'esquerres i m'agrada el cinema eh! Peró es que em fa molta mandra les pel·lícules polititzades que tan sols intenten vendre un missatge que jo ja tinc absolutament interioritzat, sense més.

Discurs social si, però no oblidem que el cinema és arguemnt, personatges i interpretació!

Jordicine ha dit...

Hasta otra, MARCOS. Las dos son prescindibles, creo yo.

'Moneyball' no es una mala película, DAVID AMORÓS, pero tardaré poco en olvidarla. 'Katmandú' está muy por debajo de 'También la lluvia' que, sí, se perdía al final. Un abrazo.

Ya me dirás qué te parece, CAMY. La comparación con Messi? Se me ocurrió y la puse. 'The artist' me gustó, como a tí. 'Four lions'? No la conozco. Ahora busco información. Otro beso para tí.

Me vino la comparación a la cabeza y la aproveché, ADENAR. No es una mala película, tienes toda la razón, pero al estar entre las grandes candidatas al Oscar, me esperaba un poco más. 'También la lluvia' estaba bastante bien, aunque pegaba un bajón final con el cambio de 'estrategia' del productor. 'Katmandú' también se deja ver bien -es un poco más de lo mismo- pero no me ha convencido. Saludos.

No lo es, claro que no. Y el protagonista, como exestrella del beisbol, sabe de lo que habla, claro está. La hija le da el toque humano que necesita, no? Un beso, BLN.

Un post de Granollers? Doncs no hi vaig pensar. Vaig acabar la cursa, sí, amb un temps de 30:29. M'ho vaig passar molt bé. L'ambient era maquíssim. Jo també portava la samarreta. Crec que se'n van vendre unes quatre mil, tot un èxit. Els diners es donaran a l'Hospital de Granollers.

Bona explicació, KWEILAN. Jajaja. Un petó i fins aviat.

Gràcies pel petó, MAR. Fins aviat.

Sí, a mí también me dejó un poco indiferente, MANDERLY. Me acuerdo de que no té gustó 'El nombre del viento'. Yo he devorado los dos y ya tengo ganas de saber cómo acaba estra trilogía. Saludos.

Jo tampoc l'entenc, RICARD. Però, tot i que la pel·lícula va de besibol, no és necessari conèixer l'esport. I sí, les pel·lícules de l'Icíar Bollaín s'assemblen una miqueta totes. Una abraçada.

Ja saps, RITS, que jo mai sóc contundent. Faig comentaris, no crítiques, i sempre amb respecte. La peli no està malament, però esperava més. La fotografia es bona i la Veronica Echegui està molt bé, però... Pots veure tranquil·lament 'Moneyball'. L'home segueix sent guapo. Jajaja. Un petó.

Jordicine ha dit...

Pots anar a veure-la tranquil·lament, JOANA. Potser jo no vaig tenia un bon dia... No em donis tanta responsabilitat. Jajaja. Un petó i fins aviat.

Un abrazote, BOMBERO.

Me alegro de que te gustara, LISEBE. brad Pitt hace un buen trabajo. Apunto 'Caligrafía de los sueños'. No lo he leído. Un beso.

Si la ves, me cuentas, TROYANA. Quizás a tí te guste más que a mí. Creo que 'Yo soy la Juani' no llegué a verla. Eso sí, Verónica me parece una buena actriz. Besos.

Claro que sí, TETEALCA. Un abrazo.

Atrévete, LAURA UVE. Que le hundo el negocio a Icíar. La otra es prescindible. A mí el libro me ha encantado. Gracias a tí. Un abrazo.

Besicos, BELÉN. Seguro que tienes cosas más interesantes que hacer. Besicos.

Doncs dues menys, EL PORQUET. Fins aviat.

Unes deu suposo, un parell o tres per setmana, DANI. Trucaré a l'Òscar, que esta missing, i aviam si quedem un dia per venir a veure l'exposició. Una altra abraçada per a tu.

És així, GLAMBOY69. La Laia va a donar classes a Katmandú -tot i que no parla l'idioma d'allà- i com que els nens que li toquen no són pobres del tot, obra una escola per nens encara més pobres. No ho sé, noi... Una abraçada.

Mario Salazar ha dit...

No he leído tu crítica de Moneyball porque no quiero llevar influencias al escribir siendo seguramente la próxima que haga, pero alguna respuesta tuya por la que pase la mirada me dice que no vamos a pensar igual, a mí me encantó, creo que junto a la de Clooney son las dos mejores propuestas al Oscar para película, aunque me faltan dos más para completar la categoría. La española no es mi tema, lo social me agobia pero como bien has escrito es muy importante, el tema no es una bobada pero eso tampoco implica que no lleve arte y entretenimiento (al menos algo); veré que tal me resulta. Los libros de fantasía no son de mi mayor simpatia que quizás no me anime aunque tengo el primero y puede que ya sea irreversible. Un abrazo.

BEATRIZ ha dit...

Según sé Brad Pit fue nominado a los oscares por su papel en esa peli, no la he visto y no soy amante del deporte, pero quiza valga la pena verla como dices tú, en actitud de turísta.

el libro parece interesante

y tu siempre lleno de sabiduría cinéfila, excelentes reseñas.

Saludos.

Sonia ha dit...

El otro día estuve leyendo sobre Katmandú y me llamó la atención, pensé que estaría bien.

Moneyball parece una americanada, lo mismo está entretenida, no sé.

Este fin de semana comentaré en mi blog sobre "Los hombres que no amaban a las mujeres" y compararé la versión norteamericana con la sueca.

Este fin de semana probablemente caiga J. Edgar.

Besos.

Ismael Cruceta ha dit...

Pues con Katmandú no se qué hacer, supongo que esperaré a verla más adelante porque las críticas han sido muy muy frías. Moneyball la vi el otro día, me entretuvo pero nada más...
Saludos!!

Josepe Machado ha dit...

Pues creo que voy a prescindir de Katmandú por el momento. También la lluvia ya me pareció que le faltaba alma a pesar de ser una buena película de cine solidario interesante. Todo lo que he podido leer de Katmandú no la ha dejado muy bien y por lo que veo también dices que le falta alma. Se queda para ver en casa. Moneyball a mi me sorprendió positivamente, me esperaba tal rollazo que cuando la vi me llevé una grata sorpresa. Estoy de acuerdo en que lo mejor que tiene es el guión. Saludos!

Crític de cine ha dit...

No he vist 'Katmandú', la veritat és que no em crida gaire, per no dir gens, Icíar Bollaín. 'Moneyball' em va semblar una bona pel·lícula i, sobretot, un molt bon guió (quins guionistes!!!) Però també opino que està una mica sobrevalorada, sobretot tractant-se d'una pel·lícula tant americana.

Jordicine ha dit...

A mí, MARIO, 'Los descendientes' me gustó bastante más. 'Moneyball' no es una mala película, pero la encontré demasiado 'americana'. El guión es buenísimo, pero no acabé de entrar en ella. Los libros de fantasía no están entre mis favoritos, pero esta trilogía me tiene enganchado. Un abrazo!

Saaludos, BEATRIZ. Y gracias por tus amables palabras! :)

Las dos son entretenidas, SONIA. Se dejan ver bien. Pasaré por tu blog para ver tu comparación. Besos.

Como le decía a Sonia, entretenidas son las dos, ISMAEL CRUCETA. Sin más, según mi opinión. Saludos.

Es la expresión perfecta, BCNDAYS: le falta alma! Con 'Moneyball' pasé un buen rato. Saludos.

Estem d'acord, CRÍTIC DE CINE: 'Moneyball' no és una mala pel·lícula, ni molt menys, però està un pèl sobrevalorada, crec jo. Una abraçada.

alfonso ha dit...


· Si bien el título me seduce, como todo lo referido a esa parte del planeta, tu crítica me hará pensar un poco antes de decidirme, más, habiendo siempre tantas alternativas.

· un abrazo, Jordi

CR & LMA
________________________________
·

Jordicine ha dit...

Un abrazo, ÑOCO LE BOLO. Hasta pronto.

rits ha dit...

I tant que segueix sent guapo, fins i tot passant-se tota la pel·lícula menjant i escupint. Què fa que sempre es passa les pelis menjant?

Ahir la vaig anar a veure, no m'hi vaig poder resistir. A més, les altres dues opcions eren les que has vist tu aquest finde, ... i ja t'ho he dit abans, feia mandreta.

Va estar bé, i encara que no conec el beisbol, doncs no em va fer res que tot giri entorn a un esport, xò l'amiga que m'acompanyava es va avorrir una mica i tot, dos hores!! xq fan les pelis tan llargues darrerament? x mi, el millor, la relació d'en Billy amb la seva filla, més que amb el Peter, i que surt molt poquet. La cançó és preciosa.

@ELBLOGDERIPLEY ha dit...

Me encanta porque te ves todo. Yo todavía voy abajo de tu "scroll", te visité ayer para ver qué opinabas sobre el último cine. Creo que leí siete u ocho entradas..., voy llegando, voy llegando...:-) Admiro la fórmula dos pelis y libro, me gusta. No me va a dar hoy tiempo a todo, pero te leí el domingo, porque tenía mucho interés en saber qué opinión te merecian "Melancholia" y "Drive" entre otras...
"Moneyball" no sé, igual me sigo quedando con el Pitt de "Tree of life"...No se han atrevido a nominarla mucho...
Iciar Bollain no sé si me gusta más como actriz que como directora. Tiene ideas ocurrentes, aunque igual le falta genialidad, ó una película redonda y atraer más público... Verónica Echegui me parece una actriz con presencia..., a ver si encuentro un ratito para verla. Me encanta el sobrenombre de Vicky Sherpa...
Bajo dos "scroll" y ya están todas las pelis que me he visto (y alguna distinta):-). Divendres, dissabtes (-i día del espectador-) t'en vas al cinema, es clar:-), no n'hi cap mena... Una bona costum:-)
Un abraç!

Jordicine ha dit...

No me n’he adonat, RITS, que es passi les pelis menjant. Jajaja. Però segueix estant guapo, és veritat. Ara es difícil trobar pelis que durin menys de dues hores. ‘War horse’, per exemple, dues i mitja. Salut!

‘Melancholia’ y ‘Drive’ son dos de las películas que más me han gustado últimamente. Normalmente, veo una peli entre semana y otra el finde. Es la única manera de estar al día. Mis apuestas de esta semana son ‘Shame’ y quizás ‘La dama de hierro’, que todavía no he visto. Estoy acabando de leer ‘Relámpagos’, de Jean Echenoz, y ya tengo en la mesita de noche ‘Homes d’honor’, de Xavier Bosch. Lo iré comentando todo en el blog. A mí, Brad Pitt no me desagrada, pero no estaría entre mis actores preferidos. A Icíar Bolláin le falta algo, quizás un poco más de “alma”. Verónica Echegui será una de las grandes, lo tengo clarísimo. Normalmente voy al cine el viernes –mientras mi hijo entrena, es portero de fútbol- y el sábado o domingo en familia. Un abrazo, RIPLEY. Y hasta pronto.